-
1 finir
Iv t1 terminer bitirmek◊Il a fini de parler. — Konuşmasını bitirdi.
2 en finir avec qqch sonuçlandırmak◊Il faut en finir avec ces histoires. — Bu meselelere son vermek gerekir.
3 consommer bitirmekIIv i1 bitmek◊Cette histoire finit bien. — Bu hikâye iyi bitiyor.
◊Ce mot finit par un "t". — Bu sözcük "t" harfiyle bitiyor.
2 finir par (suivi d'un inf.) sonunda◊Il finira par te pardonner. — Sonunda seni affedecek.